Fjordland

Vanaf Glenorgy zijn we via Queenstown naar Te Anau gereden. Ook deze rit was weer erg mooi. We zijn nu dus officieel in Fjordland beland. In Te Anau hebben we eerst een campeerplaats voor de Kepler Track geboekt en ingecheckt bij een mooi holliday park. Hier hebben we eigenlijk veel aan onze engelstalige CV gewerk. Ook hebbben we hier zelf brood en pizza gebakken. Het brood was wel heel handig omdat we het plat gehouden hebben zodat het handig is om met trampen mee te nemen.
Na 3 dagen op dit park hebben we onze rugzakken ingepakt en zijn we met een watertaxi bij "Brod Bay" afgezet. Dit was voor ons het begin van de Kepler track. Na een flinke beklimming kwamen we in de eerste hut aan. Hier hebben we gelunched en gewacht tot de wolken op zouden trekken (dit was namelijk voorspeld). Na 2 uur tevergeefs wachten moesten we toch echt verder gaan lopen. Helaas was dit in de mist en miezerregen en konden we dus niet van het uitzicht genieten. Na totaal 7 uur lopen kwamen we op de Iris Burn campsite aan. Hier hebben we ons tentje opgezet en besloten om het weer de volgende ochtend af te wachten. 's Avonds werd het al wat helderder. Na een erg koude nacht, maar goed geslapen, werden we in een bevroren tent wakker. Het was ook helemaal helder. Daarop besloten we om deze dag dezelfde weg uit te lopen ipv door te lopen en uit te lopen. Het is namelijk zo dat de eerste dag voor ons de mooiste is en dat de tweede helft niet zo spectaculair is. Wel was het weer een hele wandeling om omhoog te klimmen, maar het was het zeker waard. We hadden spectaculair uitzicht en Kea's ontmoet. Dit zijn met uitsterven bedreigde papagaaien. Onderweg kwamen we nog mensen tegen die we ook op de Rees-Dart track tegengekomen waren. Uiteindelijk zijn we na 8 uur lopen weer in Brod Bay aangekomen om daar de watertaxi weer terug te nemen. Op het holliday park in Te Anau hebben we weer overnacht.
De volgende dag hebben we een stukje van de beroemde Te Anau - Milford weg gereden. Aan deze weg hebben we op een DOC camping geslapen. Hier hebben we een gezellig ouder Australisch stel ontmoet. Nadat we met hen gekletst hadden twijfelden we eraan of we ook niet naar Australie moeten nu we toch in de buurt zijn. Hier kunnen we dus nog over na gaan denken. Dus als je ons nog tips over reizen in Australie kunt geven horen we dat graag! Verder was het erg druk op deze camping. Voor de eerste keer maakten we mee dat een DOC ranger controleerde of iedereen netjes betaald had. Helaas blijkt dat er nog veel mensen niet betalen en na het zien van de DOc auto snel een zelfregistratie envelop in de honesty box stoppen. Bijzonder toevallig kwamen we voor de derde keer het Fransse stel tegen dat we in Coromandel, New Plymouth ontmoet hadden.
De volgende ochtend ging om 6 uur de wekker. Om 7 uur waren we aan het rijden richting Milford Sound. Het was heel rustig op de weg en met de opkomende zon gaf dat prachtige beelden, helaas moeilijk op foto vast te leggen. In Milford Sound hadden we de meest vroege cruise geboekt. We waren als eerste weg met maar 14 anderen mensen op de boot. Op de meeste boten gaan meer dan 100 mensen. De cruise was heel relaxed. Toen we bij de zee kwamen werd het wel iets ruiger en ging de boot flink op en neer. Dit duurde gelukkig niet heel lang. Op de terug weg vanaf Milford hebben we even bij Gertrude valley gestopt. Eigenlijk wilden we de Gertrude Saddle op lopen, maar het begon te regenen en de bergen stonden al in de wolken. Op de Milford road zijn we de enige afslag richting Hollyford valley ingereden. Hier hebben we op een kleine maar erg gezellig guns camp geslapen. Omdat het zo afgelegen is hebben ze alleen op bepaalde tijden stroom van een generator en werkt de verwarming en de douches op houtgestookte kachels. Diezelfde middag hebben we onze rugzakken ingepakt om een deel van de Hollyford track te lopen. De volgende dag was ik(Bas) helaas ziek, ook viel de regen met bakken uit de lucht. Hierop besloten we om nog een nacht op de camping te blijven en te kijken hoe het de volgende ochtend ging. De volgende dag was het nog niet over, dus helaas moesten we de Hollyford track overslaan. Vanaf de camping zijn we weer terug gereden en hebben we bij de parkeerplaats bij de track naar Lake Marian gestopt. Vanaf hier zijn we met de 3 uur heen en terug durende wandeling naar het meer begonnen. Na deze wandeling hebben we pannenkoeken gegeten. We hadden namelijk geen brood meer en hier zijn geen winkels om iets te kopen. Wel hadden we nog melkpoeder, bloem en een ei. Na deze heerlijke lunch zijn we de bekende milford road verder terug gereden. Net voorbij Te Anau hebben we op een DOC camping overnacht. Nu zijn we weer even terug in te Anau. Hier gaan we onze boodschappenvoorraad weer aanvullen en voorbereidingen treffen om een onbekende wandeling in fjordland te gaan doen en hierna de Humpridge Track te lopen. We zullen dus weer geleidelijk zuidelijk gaan reizen richting Invercargill.