Mt Taranaki
Door: Lotte en Bas
Blijf op de hoogte en volg Lotte en Bas
12 December 2011 | Nieuw Zeeland, Stratford
In dit stukje gaat over wandelschoenen, een lifter, de "forgotten wordl highway" en een zware maar mooie wandeling op mount Taranaki.
Nadat we van onze tocht bij Tongariro National Park uitgerust waren, zijn we noordelijk richting Taupo gereden. We waren hier namelijk erg dicht bij en de weersvoorspelling voor de komende dagen was niet super. Taupo is een grotere plaats, dus er zijn genoeg nat-weer dingen te doen. Toen we aankwamen hebben we wat in het centrum rondgelopen. 's Avonds hebben overnacht in een soort park waar toiletten waren. Dit is een gratis officiele campeerplaats. De volgende ochtend moesten we weer terug naar het Tongariro National Park. We hadden onze wandelschoenen namelijk op de camping laten staan. (Omdat onze wandelschoenen nogal stinken van onze voeten en alle modder en riviertjes die we doorkruisen, laten we ze buiten staan.) Maar eerst zijn we naar de Huka Falls in Taupo wezen kijken. Deze zijn spectaculair door de gigantische hoeveelheid water er doorheen gaat.(200.000L/s) Hierna hebben we bij een honigmakerij (hoe noem je zo iets??) een heerlijk honingijsje gegeten. Daarna hebben we Taupo verlaten om onze schoenen te halen. Het weerbericht was overigens weer gewijzigd en het leek erop dat we over enkele dagen konden beginnen aan onze wandeling op Mount Taranaki. Met onze drijfnatte schoenen(het hat geregend) en een Franse lifter zijn we terug richting Ohakune(waar de kanoverhuurder zit) gereden. De lifter had na 10 km zijn bestemming bereikt. in Ohakune hebben we op een DOC camping overnacht. De volgende ochtend zijn we via de "forgotten world highway" richting Stratford gereden. Dit was niet echt een bijzonder stukje rijden, het is alleen belangrijk dat je met een volle tank aan deze rit begint, want er is niets onderweg. Tegen het einde van deze highway hebben we op een (spotgoedkope) camping overnacht. Ondanks de prijs hadden we alles zoals douches en een keuken en zelfs gratis wasmachines en droger. De eigenaar van deze camping had een oude Ford in de garage staan, waar hij natuurlijk alles over wist te vertellen. (Dus speciaal voor Pieter een foto erbij)
De volgende dag begon met een korte rit naar Stratford. Hier hebben we ons wandeleten ingeslagen en de ingedienten voor echte NZe wandelkoekjes.(betekend keihard zodat het niet in de tas kapot gaat en voedzaam). Hierna hebben we geboekt bij een camping met oven, zodat Lotte haar gang kon gaan. Wonderbaarlijk waren ze meteen goed gelukt en het was ook nog lekker.
De volgende ochtend hebben we snel een paar handschoenen gekocht (het kan koud zijn op de berg) en zijn we naar het startpunt van de wandeling gereden. Hier werden we erg goed geholpen door de mevrouw van het DOC visitors centre. Het is nogal belangrijk dat je goed voorbereid de berg opgaat. De berg heeft namelijk al zo'n 60 levens geeist.
Onze wandeling duurt 4 dagen(dus 3 overnachtingen) en loopt rond op de berg. Dit keer hebben we in de hutten geslapen omdat dit hier goed te betalen was, maar vooral omdat het erg slecht weer kan zijn op de berg. 's Middags zijn we vertrokken om vervolgens 3 uur te wandelen naar de eerste hut. De tweede dag was een erg lange wandeling van 8 uur. Dit kwam vooral omdat de track erg zwaar was. We hadden ook een verkeerde afslag genomen waardoor we een route namen, die wel op hetzelfde eindpunt uitkwam, maar deze was veel modderiger, er zaten meer riviercrossings in en er lagen veel bomen over de track. Op sommige stukken stonden we tot over onze kuiten in de modder. Dit was dus erg zwaar maar uiteindelijk kwamen we optijd aan bij de hut. Grappig was dat in deze hut ook de mevrouw van de DOC visitors centre was. Zij ging in haar vrije tijd ook 2 dagen wandelen. Erg toevallig dus. 's Nachts hoorden we buiten een soort geblaas van een kat. Waarschijnlijk is dit een Possom geweest.
De derde dag begonnen we met een lange klim. We hebben deze dag een lang stuk boven de bomenlijn gelopen. Deze track was ook moeilijk doordat er veel over rotsen geklommen moest worden. Helaas konden we niet van het uitzicht genieten omdat er veel nevel hing. Toch had dit ook wel een mooi effect. Uiteindelijk na 7u lopen kwamen we bij de volgende hut aan. Na ons kwamen nog 7 mensen. De laatste dag begonnen we optijd (7u). Dit zou namelijk een lange dag worden waarin we een grote afstand moesten afleggen. We begonnen met een klim van 'een uur. Dit viel erg tegen als de spieren nog niet soepel en warm zijn. Deze dag hebben we veel boven de bomenlijn gelopen. Gelukkig was het deze dag prachtig helder weer en hebben we nu wel van het uizicht kunnen genieten. Na een lange dag kwamen we rond 3.30u aan bij onze bus.
's Avonds hebben we friet met een hamburger afgehaald en van een warme douche genoten.
We hebben uitgerekend dat we nu ongeveer 300 km gelopen en 80 km gekanoed hebben.
Nu gaan we echt zuidelijk reizen, richting Wellington(hoofdstad, maar lang niet zo druk als Auckland). We moeten nog even kijken wat we daar gaan doen. De weersvoorspelling is namelijk niet echt goed(regen). Eigenlijk willen we daar nog een 3 daagse wandeling gaan doen.
Julllie horen vanzelf wel weer wat we gedaan hebben.
Groetjes!!
Nadat we van onze tocht bij Tongariro National Park uitgerust waren, zijn we noordelijk richting Taupo gereden. We waren hier namelijk erg dicht bij en de weersvoorspelling voor de komende dagen was niet super. Taupo is een grotere plaats, dus er zijn genoeg nat-weer dingen te doen. Toen we aankwamen hebben we wat in het centrum rondgelopen. 's Avonds hebben overnacht in een soort park waar toiletten waren. Dit is een gratis officiele campeerplaats. De volgende ochtend moesten we weer terug naar het Tongariro National Park. We hadden onze wandelschoenen namelijk op de camping laten staan. (Omdat onze wandelschoenen nogal stinken van onze voeten en alle modder en riviertjes die we doorkruisen, laten we ze buiten staan.) Maar eerst zijn we naar de Huka Falls in Taupo wezen kijken. Deze zijn spectaculair door de gigantische hoeveelheid water er doorheen gaat.(200.000L/s) Hierna hebben we bij een honigmakerij (hoe noem je zo iets??) een heerlijk honingijsje gegeten. Daarna hebben we Taupo verlaten om onze schoenen te halen. Het weerbericht was overigens weer gewijzigd en het leek erop dat we over enkele dagen konden beginnen aan onze wandeling op Mount Taranaki. Met onze drijfnatte schoenen(het hat geregend) en een Franse lifter zijn we terug richting Ohakune(waar de kanoverhuurder zit) gereden. De lifter had na 10 km zijn bestemming bereikt. in Ohakune hebben we op een DOC camping overnacht. De volgende ochtend zijn we via de "forgotten world highway" richting Stratford gereden. Dit was niet echt een bijzonder stukje rijden, het is alleen belangrijk dat je met een volle tank aan deze rit begint, want er is niets onderweg. Tegen het einde van deze highway hebben we op een (spotgoedkope) camping overnacht. Ondanks de prijs hadden we alles zoals douches en een keuken en zelfs gratis wasmachines en droger. De eigenaar van deze camping had een oude Ford in de garage staan, waar hij natuurlijk alles over wist te vertellen. (Dus speciaal voor Pieter een foto erbij)
De volgende dag begon met een korte rit naar Stratford. Hier hebben we ons wandeleten ingeslagen en de ingedienten voor echte NZe wandelkoekjes.(betekend keihard zodat het niet in de tas kapot gaat en voedzaam). Hierna hebben we geboekt bij een camping met oven, zodat Lotte haar gang kon gaan. Wonderbaarlijk waren ze meteen goed gelukt en het was ook nog lekker.
De volgende ochtend hebben we snel een paar handschoenen gekocht (het kan koud zijn op de berg) en zijn we naar het startpunt van de wandeling gereden. Hier werden we erg goed geholpen door de mevrouw van het DOC visitors centre. Het is nogal belangrijk dat je goed voorbereid de berg opgaat. De berg heeft namelijk al zo'n 60 levens geeist.
Onze wandeling duurt 4 dagen(dus 3 overnachtingen) en loopt rond op de berg. Dit keer hebben we in de hutten geslapen omdat dit hier goed te betalen was, maar vooral omdat het erg slecht weer kan zijn op de berg. 's Middags zijn we vertrokken om vervolgens 3 uur te wandelen naar de eerste hut. De tweede dag was een erg lange wandeling van 8 uur. Dit kwam vooral omdat de track erg zwaar was. We hadden ook een verkeerde afslag genomen waardoor we een route namen, die wel op hetzelfde eindpunt uitkwam, maar deze was veel modderiger, er zaten meer riviercrossings in en er lagen veel bomen over de track. Op sommige stukken stonden we tot over onze kuiten in de modder. Dit was dus erg zwaar maar uiteindelijk kwamen we optijd aan bij de hut. Grappig was dat in deze hut ook de mevrouw van de DOC visitors centre was. Zij ging in haar vrije tijd ook 2 dagen wandelen. Erg toevallig dus. 's Nachts hoorden we buiten een soort geblaas van een kat. Waarschijnlijk is dit een Possom geweest.
De derde dag begonnen we met een lange klim. We hebben deze dag een lang stuk boven de bomenlijn gelopen. Deze track was ook moeilijk doordat er veel over rotsen geklommen moest worden. Helaas konden we niet van het uitzicht genieten omdat er veel nevel hing. Toch had dit ook wel een mooi effect. Uiteindelijk na 7u lopen kwamen we bij de volgende hut aan. Na ons kwamen nog 7 mensen. De laatste dag begonnen we optijd (7u). Dit zou namelijk een lange dag worden waarin we een grote afstand moesten afleggen. We begonnen met een klim van 'een uur. Dit viel erg tegen als de spieren nog niet soepel en warm zijn. Deze dag hebben we veel boven de bomenlijn gelopen. Gelukkig was het deze dag prachtig helder weer en hebben we nu wel van het uizicht kunnen genieten. Na een lange dag kwamen we rond 3.30u aan bij onze bus.
's Avonds hebben we friet met een hamburger afgehaald en van een warme douche genoten.
We hebben uitgerekend dat we nu ongeveer 300 km gelopen en 80 km gekanoed hebben.
Nu gaan we echt zuidelijk reizen, richting Wellington(hoofdstad, maar lang niet zo druk als Auckland). We moeten nog even kijken wat we daar gaan doen. De weersvoorspelling is namelijk niet echt goed(regen). Eigenlijk willen we daar nog een 3 daagse wandeling gaan doen.
Julllie horen vanzelf wel weer wat we gedaan hebben.
Groetjes!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
