Arthur's Pass, Kaikura, Nelson

Vanaf Christchurch zijn we richting het binnenland naar Arthur's Pass gereden. Hier hebben we ons laten informeren over de verschillende wandelingen in dat gebied. De volgende dag hebben we Avalanche Peak beklommen en zijn we aan de andere kant van de berg naar beneden gelopen naar Crow Hut. Dit was voor ons weer iets nieuws omdat hier geen officiel pad liep. We moesten dus mbv een kaart en een beschrijving navigeren. Ook moesten we via een "scree slope" naar beneden lopen/glijden. Dit gaat best snel omdat je met een stap meteen 2 meter naar beneden glijdt. Helaas waren er ook grotere stenen waardoor het niet altijd soepeltjes liep. Vlak na dit avontuur kwamen we aan in Crow hut. Een nieuwere hut. In de hut zaten een drietal jongens. Twee Kiwis en een Ier. Zij waren via de ander kant ingelopen en hadden wat drank bij. Ondanks dat waren ze erg gezellig en sociaal. De volgende dag zijn we optijd via de rivierbedding van de Crow River naar de weg gelopen. Hier hebben we 1,5 uur gelift, totdat er een met grafiti bespoten busje stopten. Toen de schuifdeur openging bleek dat in de laadruimte tussen de legen flessen bier al 4 lifters zaten. Dit was dus erg gezellig. Gelukkig was de rit terug naar het dorp maar 10 minuten. In Arthurs pass is geen camping met douche. Daarom zijn we de weg iets verder afgereden om bij een gratis camping bij een hotel in Otira te staan. Hier konden we voor 5 dollar de douche gebruiken. Wij hadden verwacht dat we een douche uit het hotel aangeboden kregen. In plaats daarvan konden we de douche van de eigenaar gebruiken. Alles was een beetje oud, maar we hadden lekker gedouched. De volgende dag zijn we weer terug naar Arhur's pass gereden om daar op de DOC camping te staan. Ondertussen was het flink gaan regenen dus hebben we niet veel meer gedaan dan in de bus gezeten. De volgende dag kwamen Wil en Saskia in Arthurs pass aan. Zij waren nu al een week aan het rondtrekken en wij zouden vanaf Arthurs pass een stuk met hun meereizen. Het was erg gezellig om hun te zien. Fijn om weer goede gesprekken in het nederlands te kunnen voeren. Dat is iets wat we wel missen. We komen onderweg wel veel mensen tegen, maar het contact is vaak erg kort en gaat altijd over waar je vandaan komt, geweest bent en naartoe gaat. Ook was het voor ons erg luxe om bij hun in de grote camper te kunnen zitten. Zij hadden sta-ruimte, heet water, verlichting, voldoende zitruimte etc. De rest van de dag hebben we gezellig zitten kletsen. De volgende dag was de regen weggetrokken. Samen met Wil en Saskia zijn we de Goat Pass track gaan lopen. De wandeling ging aardig. Wel zaten er hier veel rivieroversteken in. We hadden dus meteen natte voeten. Na 5,5 uur en een redelijke klim hadden we de Goat Pass Hut bereikt. Hier zaten al 4 Kiwis in. Later kwam er nog een man met zijn 2 zoontjes bij de hut aan. Met hem hebben we nog wat gekletst over wandelingen rond Wellington en hij heeft ons uitgenodigd om bij hem thuis in Wellington langs te komen. 's Avonds was het erg gezellig in de hut. Wil had nog een verassing voor ons toen hij met een big smile drie halve literblikjes bier uit zijn tas toverden. Wij verklaarden hem natuurlijk voor gek om die zware dingen mee te nemen, maar we hebben er wel heerlijk van genoten. Na, ondanks het gesnurk van Wil, een goede nacht zijn we vroeg opgestaan. Rond acht uur waren we weer aan het lopen. Nu moesten we een ontelbaar aantal keren de rivier oversteken. Ook moesten we veel over grote stenen klauteren. Dit maakte de tocht best zwaar. Ook was het een zware tocht omdat we uiteindelijk 10 uur gelopen hadden. We waren in ieder geval erg blij dat we de auto bereikt hadden. Ondertussen begon het donker te worden en besloten we om terug te rijden richting de oostkust. Onderweg hebben we bij een restaurantje nog wat gegeten. Na een flink stuk rijden hebben we op een camping bij Ashley Gorge een douche gehad en overnacht. De volgende ochtend zijn we verder richting Kaikoura gereden. Hier hebben we 's avonds nog even in de spa gelegen. s' Morgens hebben we wat rondgelopen in het dorpje. 's Middags hebben we met zijn vieren een helikopter rondvlucht gehad om potvissen te spotten. Saskia had trouwens nog wat van de prijs af weten te lullen. Het was bijzonder om deze grote beesten vanuit de lucht te zien. We denken dat we meer gezien hebben dan de mensen in de boot. Zij zien meestal alleen de staart als hij duikt. Na ons helikopter avontuur zijn we naar een zeehonden kolonie gaan kijken. Deze zeehonden liggen vlak blij de parkeerplaats. Omdat deze beesten bijna dezelfde kleur als de stenen hebben zijn ze moeilijk te zien. Wil had er dus een voor een steen aangezien en ging er bijna opstaan. Hierop kwam het beest inneens overeind en begon een soort van te grommen. Waarop Wil flink verschoot en snel wegrende. Na dit avontuur zijn we naar een schaapscheer show geweest. Een oud schaapscheerder liet zien hoe het schaapscheren gaat en wat voor verschillende soorten schapen er zijn. Dit was interessant en leuk om te zien. 's Avonds hebben we nog heerlijke currygerechten van de plaatselijke indiase eettent gegeten. De volgende ochten zijn we richting Picton gereden. Hier hebben we nog goede pie gegeten. 's Middags zijn we verder richting Cable Bay gereden. Op deze afgelegen plaats hebben we op een camping gestaan. De baai heeft de naam trouwens gekregen omdat hier de kabel tussen en noorder en zuidereiland aan land komt. Zie je trouwens niets van. Na wederom een gezellige avond en de ontdekking van Wil dat je hier toch wel erg veel sterren ziet zijn we de volgende ochten richting Nelson gereden. Hier wilden we naar een soort koffieproeverij gaan. Echt iets voor Wil als koffieliefhebber. Helaas was de zaak opgedoekt dus werd het een Starbucks koffie deze ochtend. 's Middags hebben we afscheid genomen van Wil en Saskia. Zij zijn weer verder richting het westen en zuiden gegaan en wij zijn naar een camping tussen Nelson en Motueka gereden. In januari hebben we hier ook gestaan en het is een mooie plek aan de kust met prachting uitzicht. Op het strand hebben we nog een vuurtje gemaakt.

Na 2 nachten op deze camping zijn we naar het Kahurangi National park gereden om een onbekende tramp bij mount Arthur te gaan doen. Na een lang stuk gravelroad kwamen we bij de parkeerplaats aan. Hier waren nog 2 andere mensen die net als ons naar Salisbury Lodge liepen. Zij liepen het korte stuk en wij het lange stuk. Na een flinke klim kwamen we bij Mt. Arthur Hut aan. Hier hebben we gelunched. Vervolgens zijn we naar Gordons Pyramid gelopen. Onderweg hadden we mooie uitzichten. Wel was het veel omhoog en omlaag lopen. Na een lange daling kwamen we bij de hut aan. De hut was erg netjes met een kachel en een gasfornuis. De 2 nieuwzeelanders waren er al. Zij hadden de kachel al aangestoken. 's Avonds hebben we nog wat gekletst, maar voor 9 u lagen we al in bed. In de hut lagen fijne matrassen, dus de nacht was weer prima. De volgende ochtend werden we met een blauwe lucht wakker (dat zijn we de laatste 2 weken wel gewend). Vanaf de hut zijn we via een kortere weg terug naar de auto gelopen. Onderweg kwamen we 2 rock shelters tegen. Dit zijn overhangende rotsen waar een platvorm in is gebouwd om op te slapen. Ook kwamen we een grappig hutje tegen dat tegen een rots was gebouwd. Toen we dit alles zagen hadden we een beetje spijt dat we niet in zo'n rock shelter in de open lucht geslapen hadden. Eenmaal bij de auto aangekomen zijn we terug naar Nelson gereden om de volgende dag naar de zaterdag markt te gaan.

Vanaf hier zullen we binnen enkele dagen de veerboot terug naar het Noordereiland nemen. We willen dan nog een wandeling in de Tararua Ranges doen. Vervolgens zullen we terug naar Napier rijden om ons voor te bereiden op de vlucht naar Australie. Ook hopen we alvast wat spullen te kunnen verkopen.