Rotorua, Tauranga

Na de tocht naar White Island zijn we nog 2 nachten op een DOC camping in Matata (vlakbij Whakatane) gebleven. Het was best druk op deze camping. Er waren vooral veel oudere Kiwis met erg grote campers. We hebben hier verder niet veel gedaan. Helaas waren er geen geschikte golven om te surfen. Lotte is vooral bezig geweest met haar quilt(naai) werkje. De laatste nacht op deze campeerplek hoorde we een soort luchtsirene. We wisten van onze vorige vakantie in NZ wat dat hier betekend. De vrijwillige brandweer wordt hier namelijk dmv deze sirene gealarmeerd. Dat is nog eens iets anders dan die P2000 piepers. 's Nachts ging de sirene nogmaals en daar wordt iedereen dus wakker van, maarja zo werkt dat hier.

De volgende dag zijn we vroeg vertrokken om meer landinwaards naar Rotorua te rijden. Rotorua staat bekend om de geothermische activiteit en daarmee natuurlijke warmwaterpoelen en bronnen om in te relaxen. Nadeel is dat er in de hele stad een soort zwavelgeur hangt. Dit moest ons erg aan Ad denken. Deze avond hebben we bij een Backpackers hostel gekampeerd. We konden van alle faciliteiten gebruik maken. Inclusief de TV ruimte. Dit was erg belangrijk omdat de All Blacks(rugby team Nz) deze avond in de finale tegen Frankrijk moesten spelen. Het was een erg spannende wedstrijd uiteindelijk hadden de All Blacks gewonnen met 8-7. Daarna was het natuurlijk groot feest in de kroegen.
De dag na de wedstrijd zijn we nog iets zuidelijker naar Waikite Valley Thermal Pools gereden. Dit is een park met 6 natuurlijke warmwater baden van verschillende temperaturen. Er was ook een kleine camping bij dit park. Als kampeergasten mochten we gratis gebruik maken van de warmwaterpoelen. Natuurlijk was het erg lekker om in deze baden te liggen. Vooral 's Avonds als het donker is en de dagjes mensen weg zijn. Terwijl we in een van deze poelen lagen zagen we nog een Possom(soort fredachtig dier) voorbij komen. We hebben al tientallen van deze beesten dood op de weg zien liggen maar nu zagen we een keer een levende. Deze beesten zijn in NZ een plaag. Ze eten namelijk eieren van inheemse vogels en ze eten inheemse planten. Daarom zien ze hier in NZ liever een dode dan een levende Possom.
De volgende ochtend hebben we nog even in de poelen gelegen om vervolgens weer terug naar Rotorua te rijden. Hier hebben we een bezoek gebracht aan een klein fabriekje waar men houtsnijwerk en juwelen van Jade verkochten. De eigenaar hiervan was erg aardig en nam ons mee in de fabriek. Hier werd typisch Maori houtsnijwerk gemaakt. Tegenwoordig gebeurt dit half machinaal. De ruwe vormen van het hout worden met een draaibank gemaakt. Vervolgens wordt het handmatig bewerkt. Dit maakt het iets meer betaalbaar. De sieraden van Jade(greenstone) waren van NZ steen en in NZ bewerkt. Meestal is het namelijk zo dat de Jade uit Rusland komt en in NZ bewerkt is. Bas heeft hier ook het verjaardagscadeau voor Lotte gekocht.
Dezelfde dag zijn we weer terug richting de kust gereden. In Tauranga hebben we geslapen. Daar hebben we Mount Maunganui beklommen. Vanaf deze berg hadden we prachtig uitzicht op de stad en de oceaan. Ook zagen we het schip liggen dat gestrand is. We hebben nog overwogen om ons aan te melden als vrijwilliger om olie op te ruimen, maar er lag op dat moment niet veel olie. Toch waren er veel stranden gesloten. 's Middags zijn we naar McLaren Falls gereden. Dit is een parkt waar je heel goedkoop kunt camperen. Het is niet echt een natuurpark in de middle of nowhere maar eerder een wandelpark net buiten de stad. Toch hadden we een mooi uitzicht op een meer.

Vervolgens hebben we de regio Bay Of Plenty verlaten en zijn we in de regio Coromandel beland. We hebben besloten om in het eerste dorp Waihi enkele dagen te blijven. Dit dorpje is bekend om de goudmijnen, zowel van vroeger als van nu. Tijdens het winkelen in de supermarkt bleek tot onze verassing dat er erg weinig brood te krijgen was. We krijgen erg weinig van het nieuws mee maar, blijkbaar is er een belangrijke gasleiding gesprongen. Hierdoor hebben de broodfabrieken geen gas en kunnen ze dus geen brood leveren. Men verwachtte dat dit binnen enkele dagen opgelost is. Hierna hebben we gewandeld door de overblijfselen van een oude goudmijn. Dit was onder andere een oude treintunnel en enkele ondergrondse gangen(best donker).De wandeling liep ook langs een mooie klif. Het mooie van Nz is dat dit allemaal gratis toegankelijk is, maar toch erg goed onderhouden.

De volgende dag zijn we naar Waihi Beach gereden. Daar heeft Bas wat kunnen oefenen aan zijn surftechnieken en Lotte was druk met haar quiltwerkje. Bij het Visitor Information Center hebben we wat nagevraagd over een rondleiding door de huidige goudmijn. Hoewel dit maar 5 minuten zou duren zijn we meer dan een uur binnen geweest. De man achter de balie was erg enthousiast en vertelde over alle plaatsen in NZ waar we naartoe moesten.

Morgen is de verjaardag van Lotte. We gaan dan naar een goudmijn die nu in gebruik is. Ook gaan we dan 's avonds voor het eerst uit eten.